அழுக்காறாமை
திருக்குறள் > இல்லறவியல்
« முன் பக்கம்: அன்புடைமை | திருக்குறள் » இல்லறவியல் » விருந்தோம்பல் | அடுத்த பக்கம்: இனியவை கூறல் »
- 161. ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்து
- அழுக்காறு இலாத இயல்பு.
- மனதில் பொறாமை இல்லாத இயல்பை ஒரு ஒழுக்கமாகப் பேண வேண்டும்
- அழுக்காறு இலாத இயல்பு.
- 162. விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்
- அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.
- ஒருவரிடம் பொறாமை குணம் இல்லை எனில், அவரிடம் அதை விட சிறப்பு வேறு இல்லை.
- அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.
- 163. அறன்ஆக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்
- பேணாது அழுக்கறுப் பான்.
- பிறரிடம் பொறாமை பேணுபவன் அறத்தினால் ஆன செயல்களை வேண்டாம் என தள்ளி விடுவான்.
- பேணாது அழுக்கறுப் பான்.
- 164. அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்காற்றின்
- ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து.
- பொறாமையினால் விளையும் தீமைகளை அறிந்தோர், அதனால் தூண்டப்பட்டு தீமைகளைச் செய்ய மாட்டார்கள்
- ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து.
- 165. அழுக்காறு உடையார்க்கு அதுசாலும் ஒன்னார்
- வழுக்கியும் கேடீன் பது.
- பொறாமை உடையோருக்கு அதுவே கேடு விளைவிக்கும் பகையாய் விளங்கும்.
- வழுக்கியும் கேடீன் பது.
- 166. கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம்
- உண்பதூஉம் இன்றிக் கெடும்.
- பிறன் கொடுப்பதில் கூட பொறாமை கொள்ளும் ஒருவன், தன் சுற்றத்தாருடன் உண்ணவும், உடுக்கவும் இல்லாத நிலையை அடைவான்.
- உண்பதூஉம் இன்றிக் கெடும்.
- 167. அவ்வித்து அழுக்காறு உடையானைச் செய்யவள்
- தவ்வையைக் காட்டி விடும்.
- பொறாமை உடையவனை திருமகள் வெறுத்து மூத்தவளுக்குக் காட்டுவாள்.
- தவ்வையைக் காட்டி விடும்.
- 168. அழுக்காறு எனஒரு பாவி திருச்செற்றுத்
- தீயுழி உய்த்து விடும்.
- பொறாமை உடையவனின் செல்வம் அழிந்து, தீயில் வாட்டும் கொடுமையில் விடும்.
- தீயுழி உய்த்து விடும்.
- 169. அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமும் செவ்வியான்
- கேடும் நினைக்கப் படும்.
- பொறாமை கொண்டவனால் நற்செயலும், நல்லவனால் கேடு விளைவதும் அரிது.
- கேடும் நினைக்கப் படும்.
- 170. அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை அஃதுஇல்லார்
- பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்.
- பொறாமையால் உயர்ந்தோரும் இல்லை, பொறாமை தவிர்த்ததால் ஒருவர் வீழ்ந்ததும் இல்லை.
- பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்.